Μπάμπης Αντωνιάδης
Αυτό το προσωπικό, συναρπαστικό ταξίδι στον κόσμο του διαδικτύου, μέσα από τη διαχείριση των blog της ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ, κάπου εδώ τελειώνει. Η σελίδα θα υπάρχει ως ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ απλά δεν θα είμαι εγώ ο διαχειριστής.
Η ιδέα για μια παρέμβαση στο διαδίκτυο της δημοτικής παράταξης μέσα από BLOG ξεκίνησε από τον Στέφανο Παλαντζά, που δημιούργησε τις ηλεκτρονικές διευθύνσεις ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, Καλεντάρι Ναυπλίου και Διάλογος για το Ναύπλιο. Η αρχή για το BLOG ΑΛΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ έγινε το Νοέμβριο του 2006 για να «στηρίξει» την ιστοσελίδα της ΑΛΛΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ, η οποία είχε στηθεί λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές, με την αποφασιστική συμβολή του Κώστα Καραχάλιου. Η αρχική σκέψη ήταν να δημιουργηθεί ένας «χώρος» συμμετοχικός.
Μέχρι σήμερα, δυστυχώς δεν μπορέσαμε να δημιουργήσουμε ένα χώρο δημόσιου διαλόγου. Επιπλέον, το BLOG δεν μπόρεσε να λειτουργήσει ως «χώρος» κατάθεσης σκέψεων και απόψεων, κύρια των ανθρώπων που συμμετείχαν στην Άλλη Πρόταση.
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν καταφέραμε να ξεπεράσουμε παραδοσιακές κομματικές αντιλήψεις: να διαφωνούμε ή να συμφωνούμε δημόσια, καταθέτοντας απόψεις πέρα και έξω από προσωπικές προκαταλήψεις. Η συμφωνία των ανθρώπων που αποφασίζουν να ενεργοποιηθούν σε μια δημοτική παράταξη αφορά τους όρους συμμετοχής, τον στρατηγικό σχεδιασμό μιας ανθρώπινης πόλης και την κινηματική διάθεση διεκδίκησης και όχι το «πέρασμα» μιας γραμμής στην κοινωνία.
Ο δημόσιος διάλογος αναβαθμίζει τον πολιτικό ρόλο της αυτοδιοίκησης και διαμορφώνει διαφορετικές πολιτικές συνειδήσεις στους πολίτες που θέλουν να νοιώθουν αλλά και να είναι ενεργοί. Ας αναλογιστούμε πως εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια ο πολιτικός διάλογος στην πόλη μας. Προσωπικές αναφορές, δημαρχοκεντρικές παρουσιάσεις έργων και απόψεων, χωρίς προτάσεις και πάντα με υπόγειες καταγγελίες σε φιλικά προσκείμενα έντυπα. Ας θυμηθούμε το μείζον θέμα σήμερα στο δήμο Ναυπλιέων: ποιος είναι βλάχος και ποιος όχι.
Όλοι όσοι πιστεύουμε σε μια διαφορετική πρόταση πρέπει να καταθέτουμε στο ίδιο «γήπεδο» τις αναζητήσεις μας για την πόλη, με όρους όμως πολιτικούς. Δεν μπορούμε να αναλωνόμαστε μόνιμα σε κουβέντες στα καφενεία, σε προσωπικές επαφές στις κομματικές συγκεντρώσεις χωρίς δημόσια καταγραφή.
Σ΄ αυτό το σύντομο αποχαιρετισμό θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους συμμετείχαν στη μέχρι σήμερα παρουσία του BLOG μέσα από κείμενα, σκέψεις, προτάσεις. Ελπίζω οι νέοι διαχειριστές να βρουν τρόπους για μεγαλύτερη συμμετοχή στο BLOG.
Πίστευα και πιστεύω ακόμα ότι το πιο συναρπαστικό πράγμα στα κινήματα αυτοδιοίκησης είναι η συμμετοχή και η αγωνία να «πάρεις και να δώσεις» πράγματα, η αγωνία να βρίσκεις καινούργιους ανθρώπους, να ακούς και να σε ακούνε. Να ζεις την πόλη σου, το χωριό σου, τον τόπο σου την κάθε στιγμή. Να αναλογίζεσαι πως θα ήταν καλύτερη η ζωή η δική σου και της κοινωνίας που ζεις, κατοικείς και δραστηριοποιείσαι και να διεκδικείς μαζί με τους συντοπίτες το δικαίωμα στο διαφορετικό όνειρο. Αυτό είναι το συναρπαστικό με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Για τα εναλλακτικά αυτοδιοικητικά κινήματα απαραίτητος όρος είναι η συμμετοχή.
Κάθε αποχώρηση μπορεί να σημαίνει ένα τέλος ή μία αρχή.
Εύχομαι και ελπίζω, παρά τις πολλές διαφωνίες με τον Μπάμπη Αντωνιάδη, η αποχώρησή του από την διαχείρηση της ιστοσελίδας να σημαίνει την αρχή μιας άλλης προσπάθειας.
Ο προβληματισμός του, γιατί δεν έγινε η σελίδα της «άλλης πρότασης» χώρος διαλόγου, κατά την γνώμη μου έχει την ίδια απάντηση με το γιατί «η απόπειρα» δεν μπόρεσε να κερδίσει την κοινωνία του Ναυπλίου.
Ποτέ δεν είναι αργά στο να βρεθεί το γιατί και να επιδιωχθεί «το όνειρο να γίνει πραγματικότητα». Άλλωστε, κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται καταδικασμένοι να αγωνίζονται προς χάριν των πολλών, μέχρι το τέλος (τους).
Πολύδωρος Ιππ. Δάκογλου